รีวิวการ์ตูน ปราชญ์เทพเกิดใหม่ไปเป็นตราไร้ค่า
“นั่นใครกัน?”
อัศวินหยุดลง เมื่อชั้นทักขึ้น
จากนั้นก็ตะเบ๊ะ แล้วรายงาน รีวิวการ์ตูน ปราชญ์เทพเกิดใหม่ไปเป็นตราไร้ค่า
“ลูคัส ルーカス , สมาชิกหน่วยราชอัศวินเวทพิเศษ! มาปฏิบัติงานภายใต้คำสั่งจากองค์ราชาครับ!”
อ้อ
อัศวินที่ขึ้นตรงกับราชา
มิน่าถึงเคยเห็นหน้ามาก่อนที่เมืองหลวง
แต่ว่า…..เพิ่งเคยได้ยินเรื่องอัศวินเวทพิเศษอะไรนี่แฮะ
เราถูกสอนเรื่องโครงสร้างขององค์กรอัศวินมาในโรงเรียนที่สองหรอก… ซึ่งก็ไม่มีพูดถึงอัศวินเวทพิเศษเลย
“ชื่อฟังดูไม่คุ้น….อัศวินเวทพิเศษเป็นหน่วยใหม่เหรอ?”
“ครับ หน่วยใหม่ซึ่งจัดตั้งขึ้นได้เพราะผลงานของมาติอัสซัง”
“เพราะชั้น….?”
ชั้นไม่เคยไปยุ่งย่ามกับการจัดกองกำลังอัศวินเลยนะ
ก็แค่ติดต่อด้วยในเวลาที่ต้องการแรงงาน
ขณะคิดงั้น ลูคัสก็ตอบ
“ว่าให้ชัดๆ คือเพราะตำราที่มาติอัสซังเขียนไว้ให้โรงเรียนที่สอง, กองอัศวินเราตอนนี้ก็กำลังศึกษาจากตำราดังกล่าวเช่นกัน…. และผู้ที่ช่ำชองในเวทไร้ร่าย ก็จะถูกจัดเข้าเป็นอัศวินเวทพิเศษ”
“…..รวบรวมคนฝีมือดีจากหน่วยอื่นที่ใช้เวทไร้ร่ายได้…. และเอามาฝึกเน้นที่เวทไร้ร่ายสินะ?”
“ถูกต้องตามนั้น”
ดูเหมือนหน่วยนี่จะจัดตั้งขึ้นด้วยการเอาคนที่ชำนาญเวทไร้ร่ายมารวมกัน
จะว่าไป….อัศวินลูคัสนี่ ก็มีการไหลเวียนของกระแสพลังเวทที่ดูขัดเกลามาดีกว่าอัศวินทั่วๆไป
ในเมื่อหนังสือที่ชั้นเขียนขึ้น มีบทบาทเด่นเช่นนี้ ก็ถือว่าคุ้มค่ากับการเสียเวลาเขียนขึ้นมา
“เข้าใจเรื่องหน่วยใหม่แล้ว, แล้วราชาสั่งให้ลูคัสมาทำอะไรล่ะ? ….ถ้าเอาเรื่องสถานการณ์ของที่นี่ไปแจ้งราชาด้วยได้จะยิ่งดี…..”
“ครับ, นั่นคือภารกิจเลย…. มีความเป็นไปได้สูงว่ามีปีศาจแอบซ่อนอยู่ในเมือง…. เราคาดการณ์ว่าเมืองอาจถูกทำลายทั้งเมือง, เราเลยถูกส่งมาเพื่อการเก็บกวาดครับ”
อ้อ
ราชาคาดอยู่แล้วว่าจะเกิดความเสียหาย….หรือจะว่า นี่ก็เสียหายน้อยกว่าที่คิดแล้ว, ถึงขั้นว่าส่งคนมาเตรียมเก็บกวาดเลย
“งั้นที่เหลือให้นายจัดการได้สินะ?” ดูอนิเมะ
“ครับ แต่เดิมที ควรจะเป็นภาระหน้าที่ของเจ้าเมือง……แต่เจ้าเมืองที่นี่ออกจะเป็นตัวปัญหา ทางเราจึงจะรับผิดชอบเรื่องการสร้างขึ้นใหม่เอง”
“เข้าใจล่ะ…. โทษทีนะ ถ้าเลือกได้ ก็อยากให้เมืองถูกลูกหลงเสียหายน้อยกว่านี้หรอก”
เราสู้กับปีศาจมาหลายตัวแล้ว…..แต่การต่อสู้ที่ทำเอาเมืองเสียหายหนักเช่นนี้ ถือเป็นครั้งแรก
ปีศาจตัวอื่นๆที่ซุกซ่อนอยู่ในเมือง สามารถกำจัดได้โดยไม่ต้องใช้พลังอิริส, เราจึงสู้อย่างระวังไม่ให้เกิดความเสียหายต่อโดยรอบได้
แต่ถ้าซาริเดียสมันแอบซ่อนอยู่ในเมือง,ทั้งเมืองก็คงราบเป็นหน้ากลองไปแล้ว
“มิได้ครับ, เห็นการต่อสู้ของมาติอัสซังจากไกลๆแล้ว…..การที่เมืองถูกทำลายแค่ส่วนเดียว ต้องนับว่าเป็นปาฏิหารย์เลย”
อัศวินลูคัสสำทับงั้น
แต่ว่า ซาโดคิลเกียสไม่ใช่ปีศาจที่มีพลังเวทเยอะ แค่การตรววจับ จึงวัดความแข็งแกร่งของมันไม่ได้
การต่อสู้ของเรา จากมุมมองคนภายนอกจึงน่าจะดูจืดจางไม่อลังการ…..แต่อัศวินลูคัสนี่อาจมีสายตาดี จึงมองออกถึงความร้ายกาจของซาโดคิลเกียส
“….รู้ด้วยเหรอว่าปีศาจนั่นเป็นตัวอันตราย?”
“ไม่ถึงกับทราบทุกสิ่งอย่าง….แต่พอเข้าใจว่ามันสามารถควบคุมพลังเวทได้อย่างเก่งกาจ, หน่วยเราเองก็ศึกษาเทคนิคเวทมนต์อยู่…..จึงเข้าใจได้ถึงความร้ายกาจของปีศาจตัวนั้น”
“อ้อ อัศวินเวทพิเศษดูจะฝึกมาดีนี่”
“ทั้งหมดนี้ต้องขอบคุณตำราของมาติอัสซังเลย”
อัศวินลูคัสตะเบ๊ะอีกที…..แล้วถึงไปสำรวจสภาพทั่วบริเวณ
สภาพจำพวกบ้านถล่ม เครื่องเรือนกระจัดกระจาย พบเห็นได้ทั่วไป
เป็นความเสียหายจากการต่อสู้เมื่อซักครู่
“….ดูเหมือนว่าจะต้องก่อสร้างใหม่ครั้งใหญ่กันทั้งเมืองแล้วสิ”
“ก็ทำลายไปเยอะนี่นะ”
ไม่ใช่ว่าอิริสทำลายอย่างไม่เลือกหน้าหรอก
แต่ตึกรามบ้านช่องถูกลูกหลงพังไปจากการโจมตีด้วยเล็บและหาง
ทิศทางที่ชาวบ้านหนีไปยังไม่เป็นไร เนื่องจากอิริสไม่ได้ไปทางนั้น…..แต่จากทางที่อิริสมา โดนซะเสียหายหนัก
คาดว่าประมาณ 20% ของบ้านเรือน เกิดความเสียหาย
คิดเป็นปริมาณ ก็ซัก 300 หลัง
แต่ว่า….ลูคัสกลับมองอีกมุม ดูอนิเมะออนไลน์
“มีบ้านพังหลายหลัง….แต่เมืองมันก็อยู่ในสภาพย่ำแย่แล้ว ก่อนที่จะเกิดการทำลายขึ้น, ลองดูนี่สิครับ”
ลูคัสเดินไปในบ้านที่ถูกพัง…..และเอากระทะออกมาจากจุดที่ครั้งนึงเคยเป็นครัว
ชาวบ้านคงทำอาหารอยู่ และรีบหนีออกมา, ทำให้กระทะมีอาหารที่ทำยังไม่เสร็จหลงเหลืออยู่
ข้างในกระทะ….เป็นเศษข้าวแฉะๆแบบแทบจะไม่มีอะไรอื่นปรุงแต่ง
“….เรื่องที่เจ้าเมืองโบเซอิลเก็บภาษีสูงมาก ท่าทางจะเป็นจริง”
“ครับ หากว่าเมืองหลวงตอบสนองต่อเหตุเร็วกว่านี้ก็คงดี…..”
อัศวินลูคัสวางกระเป๋าใหญ่ๆที่แบกมาเมื่อว่ายังงั้น
แล้วก็เอาเครื่องมือเวทอันใหญ่ออกจากกระเป๋า
“นั่น…เครื่องมือเวทสื่อสารเหรอ?”
รูรี่ถามเมื่อเห็นเครื่องมือ
ก็ถูกต้องแหละ, และมันคงเป็นแบบที่สามารถติดต่อได้ในระยะไกลๆด้วย
“หรือว่าจะเป็นคนๆเดียวที่ข้าสังหารไม่สำเร็จ…. นักเวทไกอัส….?”
“ชั้นไม่ใช่ไกอัส….ก็เหมือนกับที่แกตอนนี้ไม่ใช่ซาโดคิลเกียส”
ไกอัสคือชื่อชั้นในชีวิตก่อน
ตอนนี้ชั้นคือมาติอัส ฮิลเดสไฮเมอ, ไม่ใช่ไกอัส
ในแบบเดียวกัน, ปีศาจตรงหน้าชั้นอาจจะมีวิญญาณและความทรงจำของซาโดคิลเกียส
แต่ว่ามันไม่ใช่ปีศาจตัวเดียวกัน
ปีศาจนี่มันคงมีชื่อของมันเองด้วย…..แต่จะชื่ออะไรก็ช่างเหอะ
ยังไงซะ ซาโดคิลเกียสก็จะตายลงที่นี่
สูญสลายไปอย่างแน่นอน
“ข้าถูกแกพิชิตอีกแล้ว…..ตอนนั้นข้ายังถือว่าตัวเองมีเทคนิคเหนือกว่า….แต่คราวนี้ไม่มีข้อแก้ตัวจริงๆ”
ร่างกายส่วนมากของซาโดคิลเกียสกลายเป็นทรายไปเกือบหมดแล้ว
ซาโดคิลเกียสหันหน้าเจ็บใจมาทางชั้น
พลังเวทของชั้น มีปริมาณไม่ถึง 30% ของที่ซาโดคิลเกียสมี
แรงกายเองก็น้อยกว่าปีศาจ
แต่ที่ชนะมาได้ ก็ด้วยความแตกต่างทางฝีมือและการสนับสนุนโดยพวกพ้อง
ในการสู้กันคราวก่อน, ชั้นมีพลังเวทแรงกว่าซาโดคิลเกียส แต่มีเทคนิคฝีมือด้อยกว่า
รูปการณ์ในคราวนี้ พลิกกลับกัน, ชั้นมีพลังเวทอ่อนกว่าซาโดคิลเกียส แต่มีเทคนิคฝีมือดีกว่า
สำหรัับปีศาจที่ภาคภูมิใจในเทคนิคฝีมือของตนเอง, จึงเป็นความอับอายอย่างยิ่ง
“….คราวต่อไปจะชนะให้ได้”
ซาโดคิลเกียสทิ้งท้ายไป และสลายไปเป็นทรายสิ้นซาก
เหลือไว้เพียงแต่เขาคู่นึงที่อยู่บนหัว
แต่ชั้นรู้ ว่าไม่มี “คราวต่อไป” แล้ว
ในเมื่อวิญญาณสูญสลาย ก็ไม่มีทางไปเกิดใหม่ได้อีก
….วิญญาณมันคือแบบนั้นล่ะ
รีวิวการ์ตูน ปราชญ์เทพเกิดใหม่ไปเป็นตราไร้ค่า
“….เอาไงต่อดี”
ซักพัก
เรากลับมารวมตัวกัน, ตรวจสอบพื้นที่ต่อสู้
“ทำพังไปเพียบเลย…. จะเป็นไรไหมอะ?”
อิริสที่กลับเป็นร่างมนุษย์ ถามชั้น
“ไม่เป็นไรหรอก ถึงเมืองจะเสียหายหนัก…..แต่แบบนี้ก็เสียหายน้อยสุดแล้ว, หากว่าไม่ทำการต่อสู้ คนคงตายกันทั้งเมือง”
ชั้นพูดจริงนะ
หากเราไม่ฆ่าซาโดคิลเกียส เมืองนี้ก็จบเห่
เมื่อซาโดคิลเกียสลงมือ, ตึกรามบ้านช่องอาจปลอดภัย…..แต่ไม่ใช่กับชีวิตคน
เพราะเมืองที่ถูกซาโดคิลเกียสเล็งเป้าในอดีต, ล้วนแต่เกิดโศกนาถกรรม
ปีศาจนั่นมันเน้นประสิทธิภาพการทำลายซะยิ่งกว่าปีศาจทั่วๆไปอีก…..อย่างเช่น หลังจากมันกำจัดกองกำลังปราบปรามแล้ว มันก็จะปล่อยแก๊สพิษกระจายไปยังที่ๆเหล่าผู้อพยพหลบภัยอยู่ เพื่อฆ่าทิ้งให้หมด
หากว่าซาโดคิลเกียสโจมตีใส่แต่กองกำลังปราบปราม ผู้คนในอดีตคงไม่นับมันว่าเป็นตัวอันตรายหรอก
ปีศาจคือสิ่งมีชีวิตที่จะฆ่ามนุษย์ ไม่ว่าด้วยวิธีการไหนก็ตาม
การที่เกิดความเสียหายแก่ทรัพย์สินในการต่อสู้…..แต่ไม่มีใครเสียชีวิต
ทั้งหมดต้องขอบคุณอิริส รีวิวการ์ตูน
“แต่ว่านะ….จะซ่อมแซมคงยากน่าดู”
เพราะอิริสใช้แรงถึกโจมตีดะภายในเมือง ความเสียหายจึงเกิดอย่างแพร่กระจายเป็นวงกว้าง
อีแบบนี้ คงต้องขอให้ทางราชอาณาจักรช่วยเข้ามาฟื้นฟูเมืองแล้วล่ะ
ก่อนอื่นคงต้องไปรายงานราชา และขอให้ส่งคนและทรัพย์สินมาช่วยฟื้นฟูเมือง
ขณะคิด ก็รู้สึกถึงปฏิกิริยาพลังเวทของคนๆนึงที่มาแต่ไกล
“มีใครกำลังมา”
…..น่าจะไม่ใช่สามัญชน
สามัญชนคนธรรมดาคงไม่มาเยือนเมืองหลังจากมังกรเพิ่งหายตัวไปและจบการต่อสู้กับปีศาจใหม่ๆหรอก
ชั้นตรวจปฏิกิริยาพลังเวทพลางเพิ่มความระมัดระวัง
แล้ว… ก็เริ่มเห็นตัวจากมุมถนน
“ดูเหมือน…..จะเป็นพวกอัศวิน”
“อะ, รู้สึกเหมือนจะเคยเห็นที่ไหนมาก่อนนะ!”
รูรี่กับอัลมาว่างั้นเมื่อเห็น
ดูเหมือนจะเป็นอัศวิน
แต่ว่า…..ไม่เคยเห็นชุดและตราประจำหน่วยนั่นมาก่อน
อัศวินจะมีชุดกับตราประจำหน่วยที่ต่างกัน ขึ้นกับหน่วยที่สังกัด
จึงสามารถบอกได้ว่าอยู่หน่วยไหน จากชุดเกราะและตราประจำหน่วย
แต่อัลมาพูดถูก, ทำไมหน้าคุ้นๆ
นึกชื่อไม่ออกหรอก, แต่น่าจะเป็นอัศวินจากเมืองหลวง
“ยังขยับได้อย่างไม่มีปัญหา, ท่าทางจะไม่ใช่เวทแบบรบกวน…..นี่แกทำอะไรลงไปกันแน่?”
ซาโดคิลเกียสถามขณะตั้งท่าด้วยแขนที่ฟื้นฟูแล้ว
แต่ว่า–ชั้นก็แค่สะบัดดาบโดยไม่พูดอะไร ดูอนิเมะ
“….ไม่ตอบงั้นรึ, เอาเหอะ เดี๋ยวแกตายก่อน แล้วค่อยไปรีดเค้นเอาจากพวกผู้หญิงที่ทำลายหินเวทนั่นก็ได้”
ซาโดคิลเกียสกันดาบชั้นไว้พลางพูดงั้น
ชั้นไม่ได้ใช้ 『ดาบสั่นพ้อง』ออกมา
ซาโดคิลเกียสเองก็ไม่ได้ใช้ 『ซัดสะท้อน』เช่นกัน, หรือจะว่า ใช้ไม่ได้ดี
ในเมื่อชั้นไม่ใช้『ดาบสั่นพ้อง』, ทำให้ยังมีพลังเวทเหลืออยู่
หากมันปล่อย 『ซัดสะท้อน』ออกมาในสถานการณ์ยังงี้ ก็มีแต่จะโดนชั้นเอาพลังเวทที่เหลืออัดใส่
เป็นการตัดสินใจที่ถูกต้อง
แต่การต่อสู้นี่ 『จบเกม』แล้วล่ะ
ไม่ว่าซาโดคิลเกียสจะมีแผนแบบไหน, ก็ไม่อาจหนีจากความตายพ้น
ชั้นถ่ายพลังเวทจำเพาะแบบลงไปในดาบ เมื่อเราปะทะดาบกัน
“….นี่มันอะไรกัน?”
ซาโดคิลเกียสโวยออกมาทันทีที่ดาบเราชนกัน
พริบตาต่อมา–ปลายนิ้วของซาโดคิลเกียสก็เริ่มสลายไปเหมิือนกับการถูกหลอมละลาย
เห็นเช่นนั้น ชั้นก็ดึงดาบกลับและถอยออกห่าง
แต่นิ้วของซาโดคิลเกียสยังไม่หยุดสลายไป
การสลายตัวขยายออกไปเรื่อยๆ เริ่มกลืนกินทั้งร่างกาย
แขนขาซาโดคิลเกียสกลายเป็นเศษทราย ถูกลมพัดปลิว
“แกทำอะไรลงไป?”
ซาโดคิลเกียสเสียงตกใจเมื่อเห็นร่างกายตัวเองกลายเป็นฝุ่นทราย
“ถึงจะได้คำตอบไป ก็หยุดไม่ได้หรอก”
ชั้นบอกยังงั้น
ซึ่งจริงๆแล้ว ถึงชั้นจะอยากให้หยุด ก็หยุดไม่ได้เช่นกัน
ไม่ว่าใครจะทำอะไร, โชคชะตาหนึ่งเดียวที่ซาโดคิลเกียสจะต้องเผชิญ ก็คือความตาย–ไม่สิ, การสูญสิ้นต่างหาก
“…..หรือว่า, วิญญาณ?”
ซาโดคิลเกียสพึมพำขณะการเปื่อยสลายดำเนินต่อไป
…..รู้ตัวแล้วสินะ
แต่ไหนแต่ไร วิญญาณของซาโดคิลเกียสก็มีบาดแผลเสียหายอยู่แล้ว
เนื่องจากเวทเกิดใหม่ที่มันใช้ ยังไม่สมบูรณ์
ชั้นมองเรื่องนี้ออก จากปฏิกิริยาพลังเวทที่ผสมอยู่ในสายมังกร
ดังนั้น, เมื่อทำการปรับแปลงพลังเวทมันแล้ว ก็ส่งพลังเวทจำเพาะแบบเข้าไปใส่ซาโดคิลเกียสซะ ในช่วงที่ปะทะดาบกัน, เพื่อกระตุ้นการแปลงสภาพพลังเวทในพริบตา
การกระตุ้นพลังเวทที่ถูกแปลงสภาพ ยิ่งเป็นการเปิดแผลสร้างความเสียหายให้แก่วิญญาณของซาโดคิลเกียส
ผลลัพธ์ก็คือแบบนี้
“เออ, ก็บอกแล้วไง หยุดไว้ไม่ได้หรอก”
เวทชนิดที่สามารถควบคุมจัดการวิญญาณได้ ล้วนแต่เป็นเวทอันซับซ้อน
และเวทเกิดใหม่ ก็เป็นอะไรที่ยากสุดๆเมื่อเทียบกับเวทอื่นๆในบรรดาเวทประเภทนั้น
แม้แต่ชั้นในอดีตที่เชี่ยวชาญเวทผลิตสิ่งต่างๆ ยังต้องใช้เวลาตั้งหลายชั่วโมง กว่าจะทำวงเวทนั่นขึ้นมาใช้เองได้
การสร้างวงเวทในระดับนั้นขึ้นได้อย่างสมบูรณ์ เป็นงานยาก แม้จะเป็นเผ่าที่เชี่ยวชาญเวทมนต์อย่างปีศาจก็ตาม
ถึงจะเป็นซาโดคิลเกียส ก็ยากจะทำได้
ไม่ใช่แค่นั้น
เพื่อที่จะทำให้การเกิดใหม่ของชั้นดำเนินไปได้อย่างสมบูรณ์, ชั้นต้องสร้างสมการเวทในการปลิดชีพตัวเองโดยความสมัครใจด้วย
การตายด้วยเวทของตัวเองนี่ล่ะ เป็นเหตุผลที่ทำให้ตายและมาเกิดใหม่ได้อย่างสมบูรณ์
กลับกัน, ซาโดคิลเกียสมันเตรียมเวทเกิดใหม่ที่จะทำงานเมื่อพบกับความตาย
แล้วก็โดนชั้นจัดการจนตาย
ซึ่งตอนนั้น ชั้นฆ่าซาโดคิลเกัยสด้วยการยิงเวทพลังแรงเพื่อกำจัดมัน, แบบไม่ให้เหลือเศษซากหลังจากทำลาย แขนขาด้วย 『ดาบสั่นพ้อง』แล้ว
จึงไม่มีทางที่จะมาเกิดใหม่ด้วยสภาพวิญญาณที่สมบูรณ์แบบ จากการโดนรบกวนด้วยเวทรุนแรงปานนั้นที่ชั้นยิงออกมา
ผลคือ ซาโดคิลเกียสมาเกิดใหม่ด้วยวิญญาณที่ได้รับความเสียหาย
จะว่าไป, มาเกิดใหม่ได้ในสภาพยังงั้น ก็นับว่าโชคดีแล้วล่ะ
“…..ท่าทางจะจริง” ดูอนิเมะออนไลน์
ซาโดคิลเกียสใช้เวทฟื้นฟูต่างๆนาๆ เพื่อพยายามฟื้นสภาพร่างกาย
แต่ไม่มีเวทไหนที่ได้ผล
ร่างกายย่อมต้องผุพังลง เมื่อวิญญาณได้รับความเสียหายร้ายแรง
ยิ่งปีศาจเป็นเผ่าพันธ์ุที่มีพลังเวทจำนวนมากในร่าง, การพังทลายก็ยิ่งแสดงออกมามาก
“อย่างน้อยก็ตอบหน่อยเถอะ, แกเป็นใครกันแน่? ข้าไม่รู้มาก่อนเลย ว่ามีผู้มีฝีมือด้านเวทอย่างเหนือล้ำเช่นนี้อยู่ด้วย”
“เหรอ? อาจเป็นคนที่แกรู้จักอยู่แล้วก็ได้นะ”
ซาโดคิลเกียสรู้จักชั้นตอนวัยเยาว์ในสมัยอดีต
มีโอกาสที่มันจะลืมไปแล้วเหมือนกัน….แต่มันไม่น่าจะลืมมนุษย์ที่เป็นคนฆ่ามันไปหรอก
“รู้จัก? ….หากข้ารู้ ว่ามีไอ้สัตว์ประหลาดแบบนี้อยู่ คงฆ่า–“
ซาโดคิลเกียสตาเบิกกว้างกลางครัน
แล้วก็ทึ่งไป
แม้ว่าจะลงมือปลิดชีพผู้ต่อสู้ด้วยเวทไปกี่ร้อย ฆ่าประชาชนไปกี่พัน, แต่ซาโดคิลเกียสก็จำได้ ว่ามีศัตรูที่มันฆ่าไม่สำเร็จอยู่
