Moana คือชื่อของเจ้าหญิงดิสนีย์คนล่าสุด เป็นผลงานการกำกับของ รอน เคลเมนท์ กับ จอห์น มัสเคอร์ เจ้าของผลงาน Aladdin และ The Princess and the Frog มี อัลลิ‘อิ คราวัลโย่ เด็กสาววัย 14 ชาวฮาวายมาให้เสียงพากย์เป็น โมอาน่า ร่วมกับ ดเวย์น จอห์นสัน ที่ให้เสียง เมาอิ วีรบุรุษครึ่งคนครึ่งเทพจอมกวน ขณะที่เพลงประกอบภาพยนตร์ซึ่งเป็นหัวใจของอนิเมชั่นดิสนีย์ในช่วงหลังได้ ลินมานูเอล รีวิวการ์ตูน moana  มิแรนดา มาเป็นผู้แต่ง ทำดนตรีประกอบโดย มาร์ค แมนซิน่า จาก Tarzan

คราวนี้ดิสนีย์เปลี่ยนจากฤดูหนาวที่หิมะปกคลุมจาก Frozen มาเป็นฤดูร้อนอันอบอุ่นและสดใสใน Moana พร้อมพาคนดูไปเรียนรู้วัฒนธรรมของชาวโพลีนีเชียในพื้นที่เขตโอเชียเนียของมหาสมุทรแปซิฟิก หนังมีฉากหลังเป็นยุคโบราณของทะเลแปซิฟิกใต้ เล่าถึงการผจญภัยของ โมอาน่า ลูกสาวหัวหน้าผ่าที่ตัดสินใจออกเดินทางเพื่อตามหา เมาอิ วีรบุรุษในตำนาน หลังเกาะที่เผ่าของเธออาศัยอยู่ ซึ่งก่อนหน้านี้ดูเหมือนจะเป็นเกาะสวรรค์อันอุดมสมบูรณ์ เปี่ยมไปด้วยความสุข แต่กลับต้องเผชิญกับพิษร้ายที่ทำร้ายพืชผล และปลาที่เคยมีอยู่มากมายก็หายไปจากรอบเกาะ

โมอาน่า จำต้องฝืนคำสั่งของพ่อแล้วทำตามภารกิจอันเก่าแก่ของบรรพบุรุษ เธอได้พบกับเมาอิมนุษย์ครึ่งเทพผู้ยิ่งใหญ่ แต่ก่อนที่จะให้เขาช่วยนำหัวใจของเทพฟิติไปคืนยังสถานที่เดิม ที่เมาอิเคยขโมยมันออกมาเมื่อประมาณพันปีก่อนเป็นต้นเหตุให้ความมืดเข้าปกคลุมไปทั่วทั้งมหาสมุทร เธอก็ต้องช่วยเขาทวงคืนอาวุธวิเศษอย่างตะขอคล้ายเบ็ดตกปลาที่มีเวทมนต์อยู่ส่วนปลายกลับมาให้ได้เสียก่อน

Moana เป็นภาพยนตร์อนิเมชั่นมีเสน่ห์ ตัวละครมีคาแร็กเตอร์ที่โดดเด่นชัดเจน ถือเป็นโอกาสดีที่จะทำให้คนทั้งโลกได้เรียนรู้ถึงวัฒนธรรมของชนเผ่าโบราณในหมู่เกาะทะเลใต้อย่างโพลีนีเชีย ส่วนตัวชอบเจ้าพัวหมูน้อยมากกว่าเจ้าฮาวฮาวไก่ขโมยซีนที่ชวนให้นึกถึงเจ้านกตาโปนใน Finding Dory ของพิกซาร์ หนังมีความสนุกสนานเป็นมหาชน เด็กดูดี ผู้ใหญ่ดูได้

 รีวิวการ์ตูน แม้ว่าในหนัง เมาอิ จะแซวว่า โมอาน่า มีสัตว์ติดตาม แถมยังเป็นลูกสาวหัวหน้าเผ่าจึงมีความเป็นเจ้าหญิง แต่ความที่เธอยังดูเป็นเด็กอยู่ทำให้บ้างช่วงหนังมีกลิ่นอายของความเป็น Coming of age ซึ่งดูจะกลบพาร์ทความเป็นเจ้าหญิงจนมิด อันที่จริงไม่ใช่เพราะว่าในบทหนังจงใจขีดเส้นให้ความสัมพันธ์ของ โมอาน่า กับ เมาอิ ให้เป็นแค่เรื่องของมิตรภาพ โดยปิดโอกาสพัฒนาความสัมพันธ์ เพราะไม่จำเป็นต้องมีเจ้าชายก็เป็นเจ้าหญิงได้ อาทิ เอลซ่า กับ เมอริดา ตัวละครสองตัวนี้มีความเป็นผู้หญิงอยู่สูง ผิดกับ โมอาน่า ที่ยังมีความเป้นเด็กสาวอยู่มาก อดนึกถึงเด็กสาวใน Lilo & Stitch ไม่ได้

อัลลิ‘อิ คราวัลโย่ กับ ดเวย์น จอห์นสัน ทำได้ดีพอสมควรกับการพากย์เสียงและร้องเพลง การถ่ายทอดภาพสวยงาม ซาวด์ประกอบอลังการผสมกับเครื่องดนตรีท้องถิ่น เข้ากับบรรยากาศฮาวายๆ น่าเสียดายที่เพลงประกอบของหนังไม่ค่อยมีพลังเท่าไหร่ คือฟังพอเพลินๆ คึกคักดี แต่ไม่ได้มีความหมายลึกซึ้งเมื่อเทียบกับหลายผลงานก่อนหน้าของดิสนีย์

Moana ดำเนินเรื่องราวแบบแฟนตาซี ฟุ้งฝัน ถึงจะมีองค์ประกอบพื้นฐานคล้าย Pocahontas แต่ผู้กำกับเลือกที่จะไม่จับประเด็นเกี่ยวกับเผ่าพันธุ์ โดยมุ่งไปที่เรื่องของการเชิดชูธรรมชาติสไตล์เดียวกับหนังจากค่ายอนิเมชั่นชื่อดังของญี่ปุ่นอย่างสตูดิโอจิบลิ และการสร้างแรงบันดาลใจให้คนดูกล้าที่ออกจากเกาะของตัวเองไปตามหาสถานที่แห่งใหม่ ซึ่งจุดนี้เป็นการแฝงจิตวิญญาณตั้งต้นของชาวอเมริกันคือการเป็นนักสำรวจเข้าไปได้กลมกลืนทีเดียว

Moana เจ้าหญิงผู้แข็งแกร่งที่สุดเท่าที่เคยมีมาในเหล่าเจ้าหญิง ดูอนิเมะออนไลน์ Disney เป็นภาพยนตร์แนวการ์ตูนสุดน่ารักที่เราประทับใจและชอบมากไม่ว่าจะเป็นเรื่องราวและเพลงประกอบในเนื้อเรื่อง โมอาน่า เรื่องราวการผจญภัยในหมู่เกาะทะเลใต้แนวแฟนตาซีและคอมมาดี้ พร้อมกับความตื่นเต้นเรื่องราวสุดซึ้งของโมอาน่าและคุณย่า

โมอาน่า ลูกสาวและทายาทของหัวหน้าเกาะแห่งโมทุนุยที่ได้รับการคัดเลือกจากท้องทะเลให้เป็นผู้ที่จะนำหัวใจสีเขียวไปคืน มีทาลา หรือคุณย่า เป็นผู้ดูแลและภายในถ้ำของทาลามีเรือมหัศจรรย์ที่พร้อมให้หลานสาวออกผจญภัย ซึ่งเป็นหินลึกลับมีขนาดเป็นรูปหัวใจที่ถูกมาวอิขโมยไป มาวอิคือคนลักษณะตัวใหญ่เหมือนยักษ์ครึ่งเทพตัวใหญ่น่ากลัว โมอาน่าจึงมีหน้าที่ออกผจญภัยตามหาหินสีเขียวนี้กลับคืนมาแห่งหมู่เกาะโมทุนุย ดูอนิเมะ

โมอาน่าได้ออกเดินทางข้ามมหาสมุทรไปตัวคนเดียวเป็นเจ้าหญิงที่เเข็งแกร่งพร้อมที่จะกลับมาช่วยเหลือหมู่เกาะของตัวเอง เธอมีความพยายามและมุ่งมั่นนึกถึงคำสอนของทาลาเสมอ ออกตามหามาวอิที่ขโมยหัวใจสีเขียวไป ด้วยความไม่ย่อท้อ ต้องเจอกับอุปสรรคบ้างแต่เธอไม่เคยละทิ้งความพยายาม

ส่วนโจรสลัดมะพร้าวที่มีชื่อเรียกว่า กากาโมร่า ได้ขโมยหัวใจสีเขียวไประหว่างที่โมอาน่าและมาวอิได้ช่วยกัน ทั้งสองจึงตั้งเปลี่ยนแผนและตามล่าหาหัวใจกลับคืนมาให้ได้ แต่มาวอิและโมอาน่าก็ได้ทำสำเร็จ โดยสามารถนำมันกลับคืนมาได้

รูปข้อคิดที่ได้จากเรื่องคือ โมอาน่ามีความพยายาม เป็นเจ้าหญิงตัวเล็ก ๆ แต่พลังของเธอแข็งแกร่งรู้จักจัดการและแก้ปัญหา ล่วงหน้าได้ดีและเป็นคนที่รู้จักความกตัญญูรู้คุณที่จะทำให้หมู่เกาะของตัวเองกลับมาดีขึ้นแถมได้ช่วยชีวิตของผู้คนในเกาะอีกด้วย เรื่องความประทับใจกับเรื่องนี้ 9/10 ไปเลยค่ะ ดูแล้วมีฉากซึ้ง ตื่นเต้นและผจญภัยไปในเวลาเดียวกัน แถมเพลงประกอบยังเพราะอีกด้วย ไม่ผิดหวังอยากให้ทุกคนได้ดูกัน

เป็นชื่อที่เคยคุ้นและหายไปจากความสนใจผู้ชมอนิเมชั่นนานมากๆทั้ง Ron Clements และ John Musker สองคู่หูที่ร่วมผลิตหนังอนิเมชั่นกับดิสนี่ย์มายาวนานตั้งแต่สมัยหนังยุควาดมือ ซึ่งถ้าพูดถึงผลงานของทั้งคู่ก็เป็นระดับคลาสสิกทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็น The Little Mermaid (1989) Aladdin (1992) หรือ Hercules (1997) และแม้ว่า The Princess and the Frog (2009) เวอร์ชั่นเจ้าหญิงผิวสีจะนับเป็นผลงานชิ้นหลังสุดของพวกเขา ซึ่งจะว่ากันไปก็ไม่ได้ประสบความสำเร็จนักดูจากการที่หนังขาดทุนในบ้านตัวเอง ทั้งยังเป็นหนังตระกูลเจ้าหญิงเรื่องสุดท้ายก่อนดิสนี่ย์จะยุติการทำหนังอนิเมชั่นวาดมือด้วย เหมือนเป็นสัญญาณบ่งบอกอะไรหลายๆอย่างว่าถึงจุดสิ้นสุดกับการคิดงานแบบเดิมของทั้งคู่แล้ว

อาจเป็นโชคดีของทั้งคู่ด้วยที่โปรเจคท์ดัดแปลงหนังสือเรื่องถัดไปที่พวกเขาจะสร้าง เกิดติดปัญหาด้านลิขสิทธิ์ทำให้โปรเจคท์ล่มไป สำหรับคนที่อายุมากและมีผลงานใหญ่ๆในอดีตมาแล้วอาจมองว่านี่เป็นจังหวะที่ควรจะยอมแพ้และพักผ่อนเสียที แต่รอนและจอห์นเลือกจะกลับมาอีกครั้ง แถมมาพร้อมด้วยไอเดียสำหรับงานชิ้นต่อไปที่คิดใหม่หมดเพื่อจะได้ไม่เจอปัญหาเดิมๆเกี่ยวกับลิขสิทธิ์ ที่สำคัญพวกเขาพกมาให้สตูดิโอถึง 3 ไอเดียเลยทีเดียว ความตั้งใจนี้เองมั้งที่ทำให้ Osnat Shurer รองประธานฝ่ายพัฒนาของดิสนี่ย์อนิเมชั่นสตูดิโอลงมาเป็นโปรดิวเซอร์ให้เป็นครั้งแรกด้วยตนเองเลยทีเดียว

ด้วยความที่ทั้งคู่มาจากหนังยุควาดมือ อนิเมะออนไลน์  การมาทำหนังแบบดิจิตอล 3D ที่เป็นอนิเมชั่นสายหลักของสตูดิโอในปัจจุบันอาจเป็นเรื่องต้องตั้งตัวไกลไป พวกเขาจึงได้ผู้กำกับฝีมือดีที่ผ่านงานมาหลายเรื่องอย่าง Don Hall และ Chris Williams จาก Big Hero 6 (2014) มาช่วยกำกับร่วมด้วย นอกจากนี้ยังได้ Jared Bush มือเขียนบทที่เพิ่งมีผลงานทั้งเขียนบทและกำกับร่วมในหนังม้ามืดของสตูดิโอเมื่อต้นปีอย่าง Zootopia (2016) มาทำหน้าที่เขียนบทหนังจากไอเดียของสองเสือเฒ่าด้วย นั่นทำให้ปีนี้ดิสนี่ย์มีหนังตัวเต็งออสการ์สาขานี้เข้าชิงถึงสองเรื่องทีเดียว และน่าแปลกด้วยที่ทั้งสองเรื่องพูดประเด็นบางอย่างคล้ายๆกัน เรื่องแรกคือ Zootopia และอีกเรื่องก็คือ Moana เรื่องนี้นี่เองครับ

Moana นำตำนานเรื่อง มาวอิ (Maui) ครึ่งเทพครึ่งมนุษย์ที่แพร่หลายในกลุ่มประเทศทางแปซิฟิกใต้มาเป็นฐาน และเล่าเรื่องราวของ โมอาน่า เด็กสาวที่เกิดมาเป็นลูกหัวหน้าเผ่าของเกาะแห่งหนึ่ง ซึ่งเธอมีโชคชะตาที่ได้รับเลือกจากมหาสมุทรให้ออกไปทำภารกิจสำคัญในการพา มาวอิ ไปคืนหัวใจแห่งชีวิตและพิชิตปีศาจร้ายขนาดยักษ์ที่พ่นลาวาออกมาตลอดเวลา อนิเมะ  ทั้งนี้ก็เพื่อช่วยเหลือโลกที่กำลังถูกความตายสีดำรุกกินก่อนที่ทุกอย่างบนโลกจะตายเสียหมด

ระหว่างทางก็ไม่ใช่เรื่องง่ายดายเลยเพราะอุปสรรคมีตั้งแต่พ่อของเธอที่ไม่ยอมให้โมอาน่าออกทะเลเพราะความเป็นห่วง มาวอิที่มีนิสัยไม่เหมือนอย่างที่ได้ยินมาในตำนานสักนิด และส่วนสำคัญเลยคือความเชื่อมั่นในสิ่งที่ตัวโมอาน่าเองเป็น หรือคือการตามหาตัวตนของตัวละครเอกนั่นเองที่เป็นหัวใจหลักของเนื้อหาสุดยิ่งใหญ่เรื่องนี้

นอกจากนั้นยังเป็นการผสมสูตรความสำเร็จเดิมของรอนและจอห์นมาใช้ด้วย ไม่ว่าจะฉากท้องทะเลเป็นพื้นหลังของเรื่องแบบใน ลิตเติ้ลเมอร์เมด เจ้าหญิงดิสนี่ย์ที่ไม่ใช่ฝรั่งผิวขาวแต่คมเข้มสวยตาโตไม่เป็นอาหมวยอย่างใน มู่หลานและโพคาฮอนทัส ที่ทำให้นึกถึง อาลาดิน และวีรบุรุษกล้ามใหญ่ผู้ห้าวหาญที่ชวนนึกถึง เฮอร์คิวลิส ทั้งยังมีการใช้เทคนิคอนิเมชั่นมือวาดแบบดั้งเดิมมาผสมในหนังด้วยในฉากรอยสักของมาวอิที่คอยตอบโต้ไปมากับมาวอิตลอดเวลา ก็ทำให้เรื่องดูคอกเทลสูตรใหม่ได้เหมือนกัน

ความงดงามด้านภาพนี่อลังมากไม่สงสัยแล้วครับ ทั้งคน ธรรมชาติ น้ำ แสง คือสวยมากสมจริงมาก ดูเอนด์เครดิตเห็นว่ามีทีมด้านภาพของน้ำและเส้นผมโดยเฉพาะเลยด้วย นับว่าเป็นความใส่ใจในรายละเอียดที่ดีเลยครับ

ด้านเนื้อหา พูดถึงความหลากหลายและการยอมรับตนเอง ก็มีบางแง่มุมที่นึกถึงซูโทเปียเช่นกัน ก็นับว่าถ้ากระแสออสการ์ปีนี้เป็นไปในทางต่อต้านขวาจัดแบบทรัมป์มาแรง หนังอนิเมชั่นสองเรื่องนี้ก็มีสิทธิ์เป็นตัวเลือกเบอร์หนึ่งของคณะกรรมการออสการ์ได้เลยครับ

ความสนุก หนังมีกราฟอารมณ์ที่ลื่นไหลดีเลยครับ เส้นเรื่องมีสิ่งที่ชวนให้สนใจติดตามตลอดเวลา พอแล่นเรือเบื่อๆก็จะมีโจรสลัดแสนน่ารักออกมา หรือการตามหาอาวุธวิเศษก็ทำให้เจอตัวละครพิเศษที่น่าสนใจด้วย ยิ่งการสรุปแบบมีหักมุมเล็กๆในตอนท้ายก็ส่งเสริมกับเรื่องราวที่ปูมาได้อย่างดีครับ ตบจบทุกปมที่ตั้งมาได้หมดไม่คาใจ มุกตลกก็มีมาแบบเรื่อยๆ ไม่ยั้งเหมือนกัน ทั้งจากมาวอิ และตัวประกอบอื่นๆ ที่เปี่ยมสีสันมากๆ และที่ขโมยซีนสุดๆ คงหนีไม่พ้นเจ้าไก่ตาถลนนาม เฮย์เฮย์ ที่แบบว่าเอามาฮาจริงจัง

แวะเล่าเกร็ดหนังนิดหน่อยครับ พูดถึงเจ้าเฮย์เฮย์แล้วก็ต้องเล่าว่า ตัวละครนี้เป็นคามิโอของสองผู้กำกับที่มักเอาตัวเองเป็นคาแรกเตอร์สัตว์มาโผล่ในเรื่องประจำ แต่ในหนังก่อนๆมักแค่โผล่มานิดๆหน่อยๆ แต่เรื่องนี้นี่มาแบบมีบทแทบตลอดเรื่องเลย ส่วนอีกตัวหนึ่งที่แทนผู้กำกับอีกคนก็คือเจ้าหมูพอลที่น่ารักน่าชังเหมือนกัน เสียดายว่าหากใส่มาตลอดเรื่องอีกตัวคงเฉลี่ยบทกันไม่พอก็เลยมาแจมแค่ต้นกับท้ายเรื่องเท่านั้นครับ

ส่วนที่ชอบเป็นพิเศษคือการที่คนทำพยายามแกล้งคนดูให้เหวอตลอดเวลาครับ เหวอในที่นี้คือผิดความคาดหมาย เช่นฉากที่นางเอกจะสวยๆ เท่ๆ ก็อาจโดนขัดแบบตลกๆ ได้ หรือการผจญภัยในฐานะผู้ถูกเลือกก็ไม่ได้สะดวกโยธินอะไรเลยครับ ยิ่งช่วงต้นที่ออกเรือครั้งแรกแล้วเจอคลื่นซัดนี่ดูสมจริงน่ากลัวมากๆ คือถึงแม้หนังจะมีองค์ประกอบแบบแฟนตาซีเยอะมาก แต่ส่วนที่เรียลสุดๆก็ผสมอยู่ได้อย่างลงตัวและทำให้เรื่องคาดเดายากขึ้นด้วยครับ สนุกมากจริงๆ