รีวิว สู่ป่าแห่งแสงหิ่งห้อย

รีวิว สู่ป่าแห่งแสงหิ่งห้อย

รีวิวการ์ตูน สวัสดีครับเพื่อน ๆ ที่กำลังเหงา และ กำลังจะหาอะไรทำแก้เบื่อแก้เหงากัน วันนี้แอดเค พอดีเรามีโอกาสได้ดูอนิเมะเรื่อง hotarubi no mori e หรือภาษาไทยก็คือ “ สู่ป่าแห่งแสงหิ่งห้อย ” แอดว่าเป็นเรื่องที่ถ้าใครได้ดูก็ต้องยิ้มไปตาม ๆ กัน และ อาจจะซึมไปหลายวันเลยก็ว่าได้ แต่เป็นอนิเมะเก่าแก่นิดหนึ่งนะ แต่ที่เราหยิบมาแนะนำเพื่อน ๆ เพราะว่าเป็นอนิเมะที่แสนโรแมนติก แฟนตาซีชวนฝัน และ สามารถทำให้น้ำตาซึมหรือไม่ก็ร้องไห้ได้เลย เอาเป็นว่าเรื่องราวจะเป็นอย่างไร หรือว่าเราจะประทับใจฉากไหนเดี๋ยวเล่าให้ฟังค้า!!!

รีวิว สู่ป่าแห่งแสงหิ่งห้อย

ดัดแปลงจาก One-Shot ของ Yuki Midorikawa ผู้แต่งมังงะ Natsume Yūjin-chō, เรื่องราวของ Gin ชายผมเงินสวมหน้ากากจิ้งจอก วันหนี่งพานพบเจอเด็กหญิง Hotaru พลัดหลงทางในป่าหลังศาลเจ้า บอกกับเธอว่าตนเองไม่สามารถแตะต้องตัวมนุษย์ได้ ร่างกายจักพลันสูญสลายชั่วนิรันดร์ แต่มีหรือเด็กหญิงจักยินยอมเชื่อฟัง กาลเวลากลับทำให้เธอค่อย ๆ เกิดความสัมพันธ์แม้ด้วยเงื่อนไขอันซับซ้อนนั้น, “ต้องดูให้ได้ก่อนตาย” อนิเมะ

เราอาจมีคำถามมากมายกับอนิเมะเรื่องนี้ ทำไมร่างกายของ Gin ถีงแสนเปราะบาง? ตกลงเขาเป็นมนุษย์หรือภูติผี? Hotaru พลัดหลงป่าได้อย่างไร? แล้วไอ้เด็กเวรตะไลมันมาเที่ยวเทศกาลได้ยังไง? แต่ทั้งหมดทั้งมวลล้วนไม่ต้องการคำตอบ เพราะ Hotarubi no Mori e ใช้สัมผัสทางอารมณ์ของตัวละคร พูดแทนความรู้สีกทุกสิ่งอย่าง

นั่นถือเป็นสไตล์ลายเซ็นต์ผู้แต่งมังงะ Yuki Midorikawa ซี่งเชื่อว่าหลาย ๆ คนที่คลั่งไคล้ Natsume Yūjin-chō (หนี่งในอนิเมะ/มังงะเรื่องโปรดของผมเลยนะ) ย่อมสามารถสังเกตจับต้องได้ น่าเสียดายที่เรื่องราวของ Hotarubi no Mori e จบลงในตัวมันเอง มิอาจขยับขยายไปต่อ ดูจบภายในอาจสั่นสะท้าน เคว้งคว้าง แต่ไม่ล่องลอยไปตามสายลมอย่างแน่นอน (ใครดูจบแล้วเกิดอาการครั่นเนื้อครั่นตัว ก็ให้ลองหาซีรีย์ Natsume Yūjin-chō มารับชมต่อได้เลยนะครับ)

ความเพลิดเพลินขั้นสูงในการรับชมอนิเมะเรื่องนี้ คือการครุ่นคิดติดตาม อะไรคือนัยยะซ่อนเร้นของร่างกายอันเปราะบาง ความสัมพันธ์มิอาจจับต้องได้ จับจ้องมองตัวละครจากเด็กหญิงค่อย ๆ เติบใหญ่ ทุกสิ่งอย่างปรับเปลี่ยนแปลงไป และ ผมเชื่อว่าหลาย ๆ คนคงสามารถคาดเดาไคลน์แม็กซ์ตอนจบได้ แต่จักเกิดเหตุการณ์อะไรนั้น คงไม่มีใครทันคิดถีงอย่างแน่นอน

ผมเลือกเขียนบทความถีง Hotarubi no Mori e ในการแวะเวียนกลับมาเยี่ยมเยียน นั่นเพราะมีอะไรบางอย่างในความสัมพันธ์อันเปราะบาง มิอาจจับต้องกลับเต็มไปด้วยความยั่วเย้ายวน เหลือเกินห้ามใจสัมผัส สิ่งนั้นเราควรทะนุถนอมด้วยใจ ก่อนที่มันจะสูญสลายหายไปชั่วนิรันดร์ อนิเมะออนไลน์

อนิเมะ สู่ป่าแห่งแสงหิ่งห้อย เป็นเรื่องราวชีวิต ของเด็กหญิงคนหนึ่งที่รักกับภูตผีในป่า เรื่องเริ่มต้นขึ้นในสมัยที่โฮตารุ ( นางเอก ) หลงป่า แต่แล้วเด็กน้อยก็ได้เจอกับกิง บางคนก็บอกว่าชื่อกิน เอาเป็นว่าเราจะเรียกว่า “ กิง ” ( พระเอก ) ซึ่งเขาเป็นภูตในป่าแห่งนั้น เมื่อนางเอกเห็นก็ดีใจ และ จะวิ่งไปกอดเขา เพราะคิดว่าเขาเป็นคน แต่กิงก็บอกกับนางเอกว่าเขาเป็นผีนะ และ ถ้าเขาแตะตัวกับมนุษย์เขาจะหายไป หลังจากนั้นกิงก็มาส่งนางเอกที่ทางออกของป่า

ต่อมานางเอกก็ได้มาหากิงที่ป่าทุกวัน จนเมื่อหมดช่วงฤดูร้อน ( ช่วงปิดเทอม ) นางเอกต้องกลับไปเรียน และ ไม่ได้มาหากิง แต่นางเอกก็สัญญาว่าทุกฤดูร้อนจะมาหากิงที่ป่า และ พวกเขาก็ได้เจอกันทุกฤดูร้อน ด้วยความใกล้ชิดจึงทำให้เกิดความรักขึ้น จนเมื่อนางเอกขึ้นมัธยมปลาย ในช่วงปิดเทอมนางเอกก็ไม่รีรอรีบกลับมาหาพระเอก และ ได้พูดคุยเล่นสนุกกันอย่างเช่นเคย และ พระเอกก็ได้ชวนนางเอกมาร่วมงานเทศกาลของพวกผีในป่า “ นางเอกดีใจมาก!! ”

พอถึงค่ำคืนแห่งเทศกาลพระเอก และ นางเอกไปร่วมงานด้วยกันอย่างมีความสุข จนถึงเวลากลับบ้านพวกเขาก็กำลังเดินพูดคุยกันอยู่ และ พระเอกก็ได้ถอดหน้ากากที่ตนใส่อยู่ (พระเอกใส่หน้ากากไว้ตลอด เพราะนั่นเป็นสิ่งเดียวที่จะทำให้เขาเหมือนผี ) สวมให้กับนางเอก และ จูบนางเอก ( ฉากโรแมนติกที่ฉันรอคอยก็มาถึงสักที ) แต่แล้วระหว่างนั้นเองก็มีเด็กสองคนวิ่งมาข้าง ๆ พวกเขาแต่เด็กผู้ชายกำลังจะล้มลง ซึ่งพระเอกก็ได้คว้าแขนของเด็กเอาไว้ แต่เด็กที่พระเอกช่วยกลับเป็นมนุษย์ จึงทำให้ร่างกายพระเอกกำลังจะสลายไป พระเอกจึงถือโอกาสกอดนางเอก เพราะหลังจากที่เขาเฝ้าคอยที่จะได้สัมผัสตัวนางเอกสักครั้ง

ถึงแม้เขาจะต้องหายไปแต่เขาก็ดีใจที่ได้กอดเธอ แต่แล้วไม่นานร่างของพระเอกก็ได้สลายไป เหล่าเพื่อน ๆ ของกิง ( ผีในป่า ) ต่างดีใจ และ ขอบคุณนางเอก เพราะสิ่งเดียวที่กิงต้องการคือการสลายร่างไปโดยการได้สัมผัสนางเอก ถึงแม้กิงจะหายไปแล้วแต่ทุกฤดูร้อนนางเอกก็จะกลับไปที่ป่าทุกครั้ง ถึงร่างกายจะสลายไปแต่กิงก็ยังจะอยู่ในความทรงจำของนางเอกตลอดไป

ความรู้สึกหลังจากดูจบ : ร้องไห้สิคะ! คือตอนที่พระเอกจะหายไปคือมันทั้งเศร้าทั้งซึ้ง แบบว่าเพลงประกอบมันเข้ากับฉากนั้นจริง ๆ เพลงที่ใช้คือให้อารมณ์แบบเหงา เศร้าแต่ก็ดีใจ ( ดีใจที่จะเห็นคนที่รักเป็นอิสระ ) เป็นฉากที่เราประทับใจสุด ๆ ส่วนเรื่องที่ว่ากิงทำไมสัมผัสมนุษย์ไม่ได้ ก็เพราะว่าเขาถูกพ่อแม่นำมาทิ้งในป่า เทพเจ้าในหุบเขาจึงได้สาปเขา เนื่องจากต้องการจะช่วยให้กิงอยู่รอด ( สาปอะไรไม่สาปมาสาปให้สัมผัสมนุษย์ไม่ได้ เทพเจ้านะเทพเจ้า! ) นั่นแหละค่ะ! แต่ความจริงในเรื่องมีรายละเอียดเยอะมาก เอาเป็นว่าฝากให้เพื่อน ๆ ไปดูต่อกันเอาเองนะคะ ดูอนิเมะ

ความคิดเห็น
*อาจมีเนื้อหาของการสปอย*
เป็นอนิเมะที่ชอบมาก ๆ เรื่องหนึ่ง พระเอกหล่อมากกกก ก.ไก่ล้านตัว นางเอกก็น่ารัก ภาพสวยมาก มีเรื่องราวแฟนตาซีเล็กน้อย(เอ๊ะ หรือไม่น้อย) ดูไปยิ้มไป(ถึงตอนจบจะดราม่าก็เถอะ TT ) ถือว่าเป็นอนิเมะตอน (ไม่) สั้น ๆ ที่ทำให้รู้สึกประทับใจและ ตราตรึงใจอีกเรื่องหนึ่ง

บทสรุป สู่ป่าแห่งแสงหิ่งห้อย

-เรียกได้ว่าปวดตับตายกันเป็นแถบสำหรับอนิเมะสั้นๆ เรื่องนี้ ใครเคยดูคงรู้ดี ส่วนคนที่ไม่เคยก็คงต้องเตือนด้วยความรักว่าอย่าริอาจโดนสปอยนะจ๊ะ!

-เมะนี้มีความยาวเพียง 44 นาที เป็นเวลาครึ่งชั่วโมงกว่าที่เรารู้สึกว่ามันงดงามมากที่สุดในชีวิต และ เป็นช่วงเวลาสั้น ๆ ที่ทำให้เราเจ็บปวดได้มากที่สุดเหมือนกัน

-หนังเล่าถึง โฮตารุ เด็กสาวตัวน้อยที่หลงทางอยู่ในป่า และ ได้รับความช่วยเหลือจาก กิง ชายหนุ่มที่ได้ชื่อว่าเป็นภูติประจำป่า ทั้งคู่สนิทสนมกันมาก หลังจากนั้นโฮตารุก็มาหากิงทุกหน้าร้อน ทุกปี ๆ จนเด็กสาวคนนั้นเติบโตขึ้นเป็นนักเรียนมัธยมปลาย เธอก็ยังมาหากิงเสมอ แต่ข้อแม้ข้อใหญ่ก็คือ กิงไม่สามารถสัมผัสมนุษย์ได้

-หนังรักต้องห้ามนี่มันดีจริง ๆ เลยเนอะ เรารู้สึกว่าหนังแบบนี้มันทำให้เราเห็นความงดงามของความรักได้ในมุมที่แปลกใหม่ และ ลึกขึ้นกว่าเดิม อย่างในเรื่องนี้ แม้ว่าพระนางจะไม่ได้สัมผัสกันเลยทั้งเรื่อง แต่เราก็ยังมองเห็นความรัก ความผูกพันของคนทั้งคู่อยู่ตลอด

-44 นาทีนี่มันโคตรสุดยอด ถ้าเป็นไปได้เราอยากให้มันยาวขึ้นอีกซักนิด มันผูกพันกับตัวละครมาก เราเข้าใจเลยว่าทำไมเวลาในฤดูร้อนไม่กี่วันในรอบปีถึงมีความสำคัญกับคนทั้งคู่ ความรู้สึกที่มีต่อกันมันสวยงามมาก

-ซีนจบนี่มันโคตรอิมแพค เอาตับหนูไปค่ะ~ พูดอะไรมากไม่ได้ เอาเป็นว่าจุกมาก น้ำตาร่วงมาก แต่ก็ยิ้มหวานมากเช่นกัน อารมณ์เราคือเข้าใจเลยว่าทั้งกิง และ โฮตารุรู้สึกยังไง ไม่รู้จะพูดยังไงแต่ก็ไปดูเถ้อะะะ555555

-ภาพ และ เสียงคือสุดยอดมาก ชมการ์ตูนญี่ปุ่นงี้ทุกเรื่องแหละ เค้าใส่ใจจริง ลายเส้นสบายตาแต่ดูแล้วได้อารมณ์ โทนสีที่สดใสเหมาะแก่การเป็นน่าร้อน เพลงประกอบที่อ่านซับแล้วทะลวงตับเหลือเกิน

ทุกอย่างมันงดงามไปหมดเลยจริง ๆ 10/10 ดูอนิเมะ